Amaç:

Üçüncü trimester gebelerde demir eksikliği anemisinin fetal ve maternal morbidite üzerine etkisini araştırmak.

Yöntem:

Tıbbi kayıtların retrospektif olarak incelenmesinde üçüncü trimester hemoglobin düzeyi <11 g/dL olan 240 gebe çalışmaya dahil edildi. Üçüncü trimesterde anemi tanısı için en az iki kez kan örneği alınan gebeler çalışma grubunu oluşturdu. Gebelik haftaları uyumlu, anemisi olmayan gebeler kontrol grubu olarak alındı. Yaş ve vücut kitle indeksi (VKİ) ile ayarlama yapıldıktan sonra anemi için bağımsız risk faktörlerini belirlemek amacıyla çok değişkenli lojistik regresyon analizi yapıldı.

Bulgular:

Sezaryen doğum, erken doğum, plasentanın ayrılması, erken membran rüptürü, düşük doğum ağırlığı ve fetal distres nedeniyle yoğun bakıma alınma oranları anemik grupta anemik olmayan gebelere göre anlamlı olarak daha yüksekti. Anemik grupta vajinal doğum oranları (%29,2), anemik olmayan gruba (%50) göre anlamlı derecede düşüktü. Anemik grupta 170 hastaya (%70,8) sezaryen yapılırken, anemik olmayan gebelerde 120 hastaya (%50) sezaryen uygulandı. Lojistik regresyon analizi, yüksek gravidanın (%95 güven aralığı 1,176-2,677), paritenin (%95 güven aralığı 1,138-2,033) ve gebelik haftalarının (%95 güven aralığı 1,003-1,006) doğum sonrası anemi şiddetinin bağımsız risk faktörleri olduğunu ortaya çıkarmıştır.

Sonuç:

Gebelik anemisi sezaryen doğum oranlarını artırmakta ve vajinal doğum oranlarını azaltmaktadır. Gravidite, parite ve gebelik yaşı, yaş ve VKİ’den bağımsız olarak aneminin şiddetini artırır. Anemik gebe kadınların demir takviyesi ile tedavi edilmesi, sezaryen oranlarını azaltabilir ve normal doğum oranlarını daha uygun maliyetli bir şekilde artırabilir.

Anahtar Kelimeler: Demir eksikliği anemisi, feto-maternal morbidite, maliyet etkinliği, üçüncü trimester