ÖZET

Sonuç:

Özofagus kanseri cerrahisinde, değişen trendlere ve tedavi seçeneklerine rağmen, istenilen iyi sonuçlara ulaşılamamıştır.

Bulgular:

Açık cerrahi teknikler ile 21 vaka ameliyat edilirken, 10 vaka minimal invazif yöntemler (MİY) ile ameliyat edildi. Açık cerrahi yöntemlere göre MİY ile ameliyat olanlar daha sıklıkla neoadjuvant tedavi almış idi (p=0.013). MİY ile ameliyat olan grupta daha fazla komplikasyon gözlendi ancak açık tekniklere göre bu fark istatiksel olarak anlamalı değildi. Aynı şekilde, hastanede yatış süresi açık tekniklere göre MİY ile ameliyat olanlarda daha fazla idi ancak istatiksel anlamlılık yoktu. Neoadjuvant tedavi alan 11 vakanın 8 tanesinde patolojik tam yanıt (%72.7) gözlenmesine rağmen, cerrahi sonuçlar neoadjuvant tedavi alanlarda istatiksel olarak anlamlı olmasa da, daha kötüydü.

Yöntem:

Özofagus kanserli 51 vakanın verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Bu 51 vakanın 31 tanesi operable idi. Ameliyat edilen 31 vaka, ayrıca cerrahi yönteme ve neoadjuvant kemoradioterapiye göre alt gruplara ayrıldı. Ay olarak median sağ-kalım süreleri, komplikasyonlar, hastane mortaliteleri, yatış süreleri ve patoloji sonuçları (toplam çıkarılan lenf nodu sayısı, TNM sınıflaması) farklı cerrahi tekniklere göre yorumlandı.

Amaç:

Özofagus kanserinin temel tedavi yöntemi cerrahi olarak devam etmektedir. Son dekatlarda cerrahi yöntemlerde ciddi ilerlemeler olmuştur. Neoadjuvan kemoradioterapinin stantdart hale gelmesi ile beraber, cerrahinin tedavideki yeri, cerrahi yöntemin tipi ve zamanlaması tartışılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, farklı cerrahi yöntemler ile tedavi edilen vakalarımızın sonuçları paylaşıldı.