ÖZET

Amaç:

Geçtiğimiz on yıl boyunca, klinik onkoloji alanında enflamasyon temelli birkaç prognostik sistem bildirilmiştir. Son zamanlarda, C-reaktif protein ve albümin oranı (CAO), çok çeşitli tümör tipleri üzerinde prognostik belirteç olarak kendini göstermiştir. Bu çalışmanın amacı, larinks kanseri nedeniyle opere edilen hastalarda CAO’nun prognoz ve 5 yıllık sağkalım üzerine etkisini değerlendirmektir.

Yöntem:

2010-2015 yılları arasında merkezimizde ameliyat edilen 118 hasta retrospektif analiz için uygun bulunmuştur. CAO ve nötrofil lenfosit oranın (NLO) 5 yıllık sağkalım üzerindeki etkisi değerlendirildi. CAO ile sağkalım ve prognoz arasındaki ilişkileri belirlemek için tek değişkenli ve çok değişkenli Cox regresyon analizi yapıldı.

Bulgular:

CAO’nun optimal cut-off seviyesi 0,993 olarak hesaplandı. Hastaların sırasıyla %40,7 ve %59,3’ünde düşük ve yüksek CAO saptandı. Yüksek CAO’lu hastaların 5 yıllık sağkalım oranları düşük gruptakilere göre daha kötü idi (%79,2’ye karşı %73,2, p<0,05). Hastalık evresi (p<0,001) ve yüksek NLO değeri de 5 yıllık sağkalım için anlamlı faktörler olarak izlendi. Tanıda CAO kötü prognoz ile ilişkili idi. Evre III-IV hastalığı olan hastalar, evre I-II hastalığı olanlara göre anlamlı olarak daha yüksek bir ameliyat öncesi CAO’ya [sırasıyla 1,83±0,52 standart sapma (SS) ve 0,58±0,38 (SS), p<0,01] sahipti. Gırtlak skuamöz hücreli karsinomun genel sağkalımının ROC analizi, CAO’nun NLO’ya (0,695) kıyasla daha yüksek (eğri altındaki alan) eğri altındaki alan değerine (0,786) sahip olduğunu ortaya koydu (p<0,01).

Sonuç:

CAO, eşlik eden diğer faktörlerden bağımsız olarak, larinks kanserinde bir prognostik faktördür ve CAO klinik ortamda kullanıma hazır bir biyobelirteç olabilir.