ÖZET

Amaç:

Günümüzde, yetişkinlerde geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarının artması ile ilgili ilgi çekici veriler mevcuttur. Bu konuda çocuklarda yapılan çalışmalar daha sınırlı olmakla birlikte, tamamlayıcı tıp uygulamalarının çocuklarda kullanımı sıklıkla görülmektedir. Çocuklardaki çalışmalar daha çok kronik hastalığı olanları kapsamaktadır. Çalışmamızda kronik hastalığı olmayan çocuklarda geleneksel ve tamamlayıcı tıp tedavilerinin kullanımı ve ebeveyn bilgilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Yöntem:

Çalışmamız 1 Aralık 2018-28 Şubat 2019 tarihleri arasında Bağcılar Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Kliniğinde yapılmıştır. Çalışmaya, bilinen kronik hastalığı olmayan 0-15 yaş grubunda 200 hasta dahil edilmiştir. Hastaların anne veya babalarına tamamlayıcı ve geleneksel tıp konusunda yaptıkları uygulamaları, bilgi ve deneyimlerini, sosyoekonomik-kültürel durumlarını sorgulayan anket formu uygulanmıştır.

Bulgular:

Kronik hastalığı olmayan çocuklarda geleneksel ve tamamlayıcı tıp yöntemleri kullanımının değerlendirildiği çalışmamızda çocukların %95,5’inde en az bir tamamlayıcı tıp yöntemi kullanım öyküsü vardı. Bitki çayı kullanımı en sık (%68,8) tercih edilen tamamlayıcı tıp yöntemiydi. Bağışıklık güçlendirici, dua, masaj, beslenme-diyet, akupunktur ve müzik kullanılan diğer yöntemlerdi. Hastaların yarısından fazlası (%56) tamamlayıcı tıp yöntemini aile büyüklerinden duymuş ya da öğrenmiştir. Yine medyadan öğrenenlerin oranı %14 ve arkadaşından öğrenenlerin oranı %6,5 olarak bulunmuştur. Sadece %3,5 gibi düşük bir oran tamamlayıcı tıp yöntemini sağlık personelinden öğrenmiştir.

Sonuç:

Geleneksel ve tamamlayıcı tıp uygulamalarının çocuklarda da yaygın olarak kullanılmaya başlandığı görülmektedir. Ailelerin bu uygulamaları bilinçli kaynaklardan öğrenmelerinin daha sağlıklı olacağını düşünmekteyiz.