ÖZET

Amaç:

Bu çalışmada, Türkiye’de üçüncü basamak bir hastanede enfektif endokardit (EE) tanısı ile yatan ve tedavi gören hastaların kapsamlı değerlendirilmesi ve mortalite ilişkili faktörlerin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır.

Yöntem:

EE tanısı ile Ocak 2017 ve Aralık 2019 tarihleri arasında hastanemize yatırılan hastaların tıbbi kayıtları hastane veri tabanı kullanılarak retrospektif olarak incelendi. Ölen ve sağ kalan olarak iki grup oluşturularak cerrahi müdahale, komplikasyon oluşumu, hastane içi ve 30 günlük mortalite verileri kaydedildi.

Bulgular:

Tek merkezli bu çalışmaya retrospektif olarak toplam 53 hasta (%58,5 erkek) dahil edildi. Hastaların %86,8’i doğal kapak endokarditi olup en sık tutulan kapak mitral kapaktı. Yedi hastada protez kapak enfeksiyonu saptanmış olup, bunlar da mitral lokalizasyondaydı. Hastaların %92,4’ünde 10 mm’den büyük vejetasyon gözlendi. Otuz bir hastada (%58,5) kültür negatif endokardit bulunurken, üreme olduğunda en sık izole edilen mikroorganizma Staphylococcus aureus idi. Hastane içi veya 30 günlük mortalite oranı %35,8 ve emboli oranı %45,3 idi. Mortalite ile ilişkili risk faktörleri ileri yaş, düşük vücut kitle indeksi, NYHA III/IV statüsünde olma, akut böbrek yetmezliği, embolik olay gelişimi, septik şok, konjestif kalp yetmezliği ve orta dereceden fazla triküspit yetersizliği olarak tespit edildi.

Sonuç:

İleri yaş, düşük vücut kitle indeksi, NYHA III/IV statüsünde olmak, önceden hipertansiyon öyküsü, orta dereceden fazla triküspit kapak yetersizliği varlığı, akut böbrek yetmezliği oluşumu, embolik olay, septik şok ve konjestif kalp yetmezliği mortalite için risk faktörleri olarak saptandı. Çalışmamıza göre erken kapak cerrahisi uygulanan hastalarda mortalite daha düşüktür ve erken cerrahi EE’nin prognozunu iyileştiriyor gibi görünmektedir.