ÖZET

Amaç:

Bu deneysel çalışmanın amacı, yoğun bakım hastalarında sıklıkla kullanılan L-alanin + L-glutaminin, karaciğer, ince bağırsaktaki yapısal değişikliklere, yara iyileşmesine ve bakteriyel translokasyona etkilerinin araştırılmasıdır.

Sonuç:

Deneysel rat yanık modelinde yapılan bu çalışmanın sonucunda elde ettiğimiz verilere göre, L-glutamin + L-alanin kullanımının, yanık hastalarının yara iyileşmesine olumlu etkisi olduğu, ek olarak da bakteriyel translokasyonu engellemeye yardımcı olduğu kanısına vardık.

Bulgular:

İki grup arasında ince bağırsak biyopsileri arasında hiçbir yapısal fark görülmedi. Karaciğer biyopsilerinde kontrol grubunda grade 1 hasarlanma mevcutken deney grubunda hasar tespit edilemedi. Yanık yarasından alınan deri biyopsilerinin patolojik incelemesinde deney grubunda epitelizasyon ve granulasyonun daha iyi olduğu tespit edildi. Mikrobiyolojik incelemede kontrol grubundaki iki ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde S. aureus, iki ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde de S.epidermidis olmak üzere toplamda dört ratta üreme tespit edildi. Deney grubundaki hiçbir ratın ince bağırsak ve kan kültürlerinde üreme olmadı.

Yöntem:

Bu çalışmada 190-230 gr olan 20 adet erkek Sprague Dawley rat kullanıldı. Deney, 2 grup üzerinde tasarlandı. Tüm ratlarda, deneysel rat yanık modeline uygun olarak yanık oluşturuldu ve her iki grup eşit şartlarda 21 gün beslendi. Deney grubuna, 5 mL/kg/gün L-glutamin + L-alanin içeren (Dipeptiven^®, Fresenius Kabi BadHamborg, Almanya) preparat oral yolla verildi. Yirmi bir günün sonunda tüm ratlar sakrifiye edildi. Tüm ratlardan steril şartlarda, karaciğer, ince bağırsak, yanık yarasından biyopsiler ve kan kültürleri alındı. Patolojik incelemede karaciğer ve ince bağırsak dokularındaki yapısal değişiklikler ve yara iyileşmesi değerlendirildi. Mikrobiyolojik incelemede ince bağırsak ve kan kültürleri kıyaslanarak L- glutamin + L-alaninin bakteriyel translokasyona etkisi araştırıldı.