ÖZET

Amaç:

Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) pediyatrik hastalarda koku ve tat bozukluğunu hastalığın ciddiyetine göre değerlendirmektir.

Yöntem:

Ocak 2021’den Temmuz 2021’e kadar 90 polimeraz zincir reaksiyonu testi doğrulanmış COVID-19 hastası kaydedildi. Hastalar, hastalığın evresine göre üç ana gruba ayrıldı (evre 1: Ayakta tedavi olan hastalar, evre 2: Yatan hastalar, evre 3: Yoğun bakım hastaları). Her grupta 30 çocuk hasta vardı. Denekler bir anket ile değerlendirildi. Koku ve tat bozukluğu olan hastaları değerlendirmek için görsel analog skalası kullanıldı.

Bulgular:

Koku ve tat bozukluğu ayrı ayrı değerlendirildi ve sırasıyla %26,7 ve %27,8 olarak bulundu. Koku alma bozukluğu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdi (p=0,002). Ayakta tedavi gören hastalarda koku bozukluğu oranı yoğun bakımda tedavi edilen hastalara göre anlamlı derecede yüksek bulundu. Tat bozukluğu gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark göstermedi (p=0,109; p>0,01). Hastaların %5,5’inde koku ve tat bozukluğunun kalıcılığı olduğu görüldü.

Sonuç:

Ayaktan tedavi gören hastalarda koku bozukluğu oranı yoğun bakımda tedavi edilen olgulara göre anlamlı derecede yüksek bulundu.