ÖZET

Sonuç:

AV gecikme aralığının uzaması karotis-femoral NDH değerlerini artırdı ve bu nedenle DDD pacingli hastalarda arteriyel distensibiliteyi azalttı. Optimum AV gecikmenin ayarlanması bu hastalarda daha iyi bir hemodinami sağlayabilir.

Bulgular:

Karotis-femoral NDH ile AV gecikme aralığının uzaması arasında istatistiksel olarak belirgin pozitif korelasyon vardı (p<0,001). Cinsiyet analizine göre; ağırlık, boy ve bel-kalça oranı değerleri erkek grubunda anlamlı olarak daha yüksekti. Ayrıca yaş, vücut kitle indeksi, ortalama, sistolik ve diyastolik kan basıncı, nabız basıncı ve diferansiyel AV gecikme aralıklarında ölçülen NDH açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu.

Yöntem:

Prospektif çalışmamıza DDD pacingli toplam 40 hasta alındı. NDH, her AV gecikmesi için (sırasıyla 100 ms, 150 ms ve 200 ms) 10 dakikalık dinlenme aralıklarıyla ölçüldü. Pacing, dinlenme kalp hızının en az 10 vuruş/dakika üzerine programlandı. NDH çevrimiçi nabız dalgası kaydına izin veren Complior Colson (Fransa) cihazı kullanılarak, şu formüle göre otomatik olarak hesaplandı: PWV(m/s) = mesafe (metre)/geçiş süresi (saniye).

Amaç:

Atriyoventriküler (AV) gecikme optimizasyonu, çift odacıklı (DDD) kalp pilleri ile tedavi edilen hastaların hemodinamiklerini ve klinik parametrelerini iyileştirir. Nabız dalga hızı (NDH), arteriyel sertliğin bir indeksi ve kardiyovasküler olayların bir belirtecidir. Artan NDH seviyeleri, yaygın ateroskleroz ve sertleşmiş arterlerin bir göstergesidir. Diferansiyel AV gecikme aralıklarının (sırasıyla 100, 150 ve 200 ms) DDD pacingli hastalarda karotis-femoral NDH ile ölçülen arteriyel esneyebilirlik üzerindeki etkisini araştırmayı amaçladık.