ÖZET

Sonuç:

Diüretik tedavinin erken başlanmasının kısa dönem mortaliteye etkisi yoktur. Bununla birlikte geciken diüretik tedavisi hastane yatış oranlarını etkileyebilmektedir. Sonuçlarımıza göre erken diüretik tedavi başlanması hastaneye yatış oranlarını azaltabilir.

Bulgular:

Çalışmaya 325 hasta dahil edildi. Hastaların ortanca yaşı 76,0 (çeyrekler arası aralık 69,0-83,0) idi. Çalışma popülasyonumuzun ölüm oranı %12 idi. Sistolik kan basıncı ve diyastolik kan basıncı yaşayanlarda anlamlı yüksekti (p=0,018, 0,033). Yaş, troponin I ve pro-beyin natriüretik peptidi ölenlerde anlamlı yüksekti (p-değeri sırası ile, <0,001 ve <0,001, <0,001). Hastane yatışı için yüksek kapı diüretik zamanı eğri altında kalan alan 0,570, kesme değeri 99 dakika ve olasılık oranı 1,75 (%95 güven aralığı: 1,09-2,82) olarak hesaplandı.

Yöntem:

Çalışmamız retrospektif, tek merkezli, gözlemsel çalışma olarak üçüncü basamak eğitim araştırma hastanesinin acil servisinde gerçekleştirildi. Çalışma popülasyonu, akut kalp yetmezliği belirtileri ve semptomları ile başvuran hastalardı. Demografi, yaşamsal parametreler ve laboratuvar parametreleri kaydedildi. Birincil sonlanım tüm nedenler bağlı 30 günlük mortalite ve hastane yatışıydı. Analiz için tek değişkenli testler ve ROC kullanıldı.

Amaç:

Akut kalp yetmezliği hastalarında erken diüretik uygulamasının hastane yatışına ve kısa dönem mortaliteye etkisini araştırmak amaçlanmıştır.